سلام  ............گفتیم   بعداز  اون  نگاهه  که   مریض میشی  ببخشید  عاشق  میشی  سه  تا  از  اندامها واعضای  حیاتی  بدنت   از  کار  میافته  اول  چشمات  کور  میشن  یا  یه  جورایی  کوررنگی  میگیری  چراکه  اونی  که  چشمای  تو   بشکل  ماه  شب  چارده  و  زیباترین  مخلوق  خدا  وحوری  ومه  پیکر  واینجور چیزا  میبنن  هزاران  نفر  دیگه  هم  دارند  نگاش  میکنن  اما  نه  تنها  اونا  ماه  وحوری  وپری  نمی بینن  بلکه  بعضی  هاشون  از  دیدن  اون  حالشونم  بد  میشه  واون  دماغی  رو  که  تو  نازک  وقلمی و خوش  فرم  میبینی  مردم  دیگه  وقتی  میبینند  حاضرند  محض  رضای  خدا  پول  رو   هم  بذازن  وبدن  دکترا  تا  یه  کم  صاف  و صوفش  کنن   بعد  گوشات  کر  میشن  یا  یه  جورایی  مرض  میگیرند   چراکه  هرچی  دوست  وآشنا ها  میگن  بابا  طرف  همچین  مالی  هم  نیست   که  تو  اینجوری  دلداده  و  خاطر  خواش  شده  ای  اما  تو  میشنوی  به به  تبریک  میگم  چه  خوش  سلیقه  ای  تو  عجب  زیبا  صنمی  ومه  جبین  و  حوری  وش  وگل  اندامی  شکار  کرده  ای    وبعد   مخت  از  کار   میافته  یا  یه  جورایی  تاب  ور  میداره  چرا  که  یه  بار  به  خودش  فشار  نمیاره  ببینه  اینهمه  آدم  چی  میگن  یا  یه  بار  درست  اون  قیافه  رو   ور انداز  کنه  تا  درست  ببینه  یا  حد اقل  یه  کم  فکر  کنه  ببینه  این  دل  صاب  مردشو  میخواد  به   کی  اجاره  بده  کار  نداریم  خلاصه  مریض  میشی  حالا  کدوم  خدا  آمرزیده ای  این  مریضی  رو  تو  فرهنگ  و ادب  فارسی  عاشقی  و  این  مرض  رو  عشق  نامید  نمیدونم  کیه  بازم  گلی  به  جمال  عربا  که  اون  بنده  خدا رو  که  تو  کتابا  قصه  هاش رو  خیلی نوشتن  وخیلی  مریض  بوده  مجنون  نامیدند  نه  عشیق  .......صیغه  مبالغه  از  مصدر  عشق   به  معنیه  خیلی  عاشق.........  حالا  ما  فارسی  زبونا  که   مجنون  رو  دیوونه  معنا  میکنیم  چگونه   مجنون  و  عاشق  رو  مترادف  وهم  معنا  قرار  داده ایم  به  خودمون  مربوطه  وچشم  اونایی  که  خیلی  فارسی  بلد  نیستن  وبا  فرهنگ  وادب  هفت  هزار ساله  ما   نا مانوسند  بترکه  از  اینجا  دو  راه  پیش  روته  که  باشه  واسه  یادداشت بعدی  فعلا  خدا حافظتون